سراج
فرهنگي اجتماعي خانواده
دو شنبه 4 ارديبهشت 1391برچسب:مهربان خدای من!, :: 22:3 :: نويسنده : هانيه پروردگار من! آنگاه که نام تو را بر زبان مي آورم ،لحظه هاي غبار زندگيم آکنده مي شود از شميم خوش بودنت،قلب بي تابم رنگ تو را بي نيازترين! آن هنگام که دست خواهشم را ملتمسانه به سويت دراز مي کنم ،خوب مي دانم معبود من سخاوتمند تر از آن است که مهربانا ! آن زمان که مي ستايمت و با تو سخن مي گويم ،حس غروري متواضعانه مرا به تو پيوند مي زند،پيوندي ناگسستني تر زيبا ترين وجود! من از تو زنده ام و لطف تو ست...هر نفسي که از سينه ام بيرون مي آيد. به جاني که از تو دارم سوگند که از آغاز زندگيم دوستت داشته ام و نام بلندت را تا هميشه در گنجينه ي قلبم حفظ خواهم کرد... نظرات شما عزیزان:
آخرین مطالب پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
|
||
|