بارخدایا! می دانم که تو ما را برای بندگی و آخرت آفریده ای نه برای دنیا و لذت هایش؛ تو ما را برای خوب زیستن آفریده ای نه برای اوباشی و عیاشی. خدایا! می دانم که گنه کارم و در این دنیا روسیاهم، می دانم که بد کردم و به امور الهی عمل نکردم. خدایا! کوله بار گناه بر دوشم سنگینی می کند و همت کم است. خدایا! تو ستار العیوبی، تو علام الغیوبی، یا سریع الرضا! تو بخشنده ای و تو مرحم دل هایی. از تو می خواهم مرا ببخشید چرا که تحمل بار گناهانم را ندارم./

 بارخدایا! چه بگویم و چه بنویسم از خوبی هایت و از مهربانی هایت چرا که زبان از گفتنش قاصر است و دست از نوشتنش  لرزان. چه بگویم و بنویسم از خوبی هایی که تو به من کردی و من در مقابل آن چه بدی ها که نکردم و چه خطاها که از من سر نمی زد و تو به لطف و کرمت از این که مبادا آبروی بندۀ گنه کارت جلوی خلق خدا بروید کارهای مرا رو نمی کردی و آبرویم را جلوی بنده هایت نمی بردی. بارالها! پایم را روی پل صراط ملرزان و این بندۀ حقیر گنه کار را جزو بهشتیان قرار بده. خدایا! شب اول قبر علی(ع) را به فریادمان برسان و شب اول قبر مرا شب اول آسایشم قرار بده.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: